آیا این واقعاً به این معنی است: دوستان من در لندن “آلمانی” یا “آلمانی” صحبت می کنند؟ بزرگ یا کوچک؟ این بستگی به این دارد که منظور از خود زبان باشد (سوال: چه؟) یا زبانی که در حال حاضر استفاده می شود (سوال: چگونه؟) “آنها آلمانی صحبت می کنند” به این معنی که آنها آلمانی ما را می فهمند (چه؟) ، اما ترجیح می دهند انگلیسی صحبت کنند تا آلمانی (چگونه؟).

آنگلا مرکل به روسی صحبت می کند ، ولادیمیر پوتین به زبان آلمانی صحبت می کند ، بنابراین در جلسه قبلی در کرملین ، این دو می توانند به طور متناوب آلمانی و روسی صحبت کنند. با این حال ، چون همراهان پوتین “یک کلمه از زبان آلمانی” را نمی فهمیدند ، بیشتر مکالمه “به روسی” بود. بنابراین ، “R” بزرگ از کجا آمده است ، آیا در بیانیه راهی وجود ندارد ، نشانه ای برای نحوه صحبت کردن؟

پس از حروف اضافه “auf” و “in” ، “آلمانی” همیشه با حروف بزرگ است: کتاب “به آلمانی” ظاهر می شود ، نامه “به آلمانی” نوشته می شود. موضوع مدرسه “آلمانی” آنقدر مهم است که همیشه بزرگ به نظر می رسد: فردا “هیچ آلمانی” نخواهیم داشت (معلم در قرنطینه است). “به زبان آلمانی” او شش تایی دارد (که باید تا آنجا که ممکن است از آن اجتناب کند ، زیرا هنگام نوشتن پیام کوتاه زیر نیمکت نیز به “کمی آلمانی” احتیاج دارد). باید برای خانم جوان “به زبان آلمانی خوب” (با صراحت و با صراحت کامل) به خانم روشن شود که لغات می توانند بسیار مهمتر از تلفن های هوشمند برای انتقال باشند.

زبان آلمانی ، که دقیق تر مشخص شده است ، با حروف بزرگ است: او “آلمانی روان” صحبت می کند ، او “آلمانی را یاد می گیرد” ، “آلمانی او” لهجه ای ندارد. با این حال ، وقتی با یک خانم فرانسوی “آلمانی زبان” روبرو می شویم کار دشواری است. در این حالت ، این یک بازدید کننده از پاریس است که به زبان آلمانی صحبت می کند اما هنوز فرانسه صحبت می کند. اما وقتی صحبت از “یک زن فرانسوی آلمانی صحبت می کند” ، او در حال حاضر از آلمانی ما استفاده می کند و یک مادربزرگ در Spandau نیز می تواند او را درک کند.

کلمه “کوچک” “آلمانی” صفت (صفت) است و صفت ها را با حروف کوچک می نویسند: مردم “آلمانی” ، مطبوعات “آلمانی” ، شاعر “آلمانی”. حتی چیزی به بزرگی “وحدت آلمان” ، هرچقدر هم که آن را در قلب خود عالی بنویسیم ، با حروف کوچک نوشته شده است.

با این حال ، وقتی صفت ها به اسامی خاص تبدیل می شوند ، با حروف بزرگ نوشته می شوند. به همین دلیل اتحاد آلمان در روزی که ما آن را جشن می گیریم “روز وحدت آلمان” خواهد شد. پس از یک جهش جسورانه به دوست چهارپای خود ، ما “سگ ژرمن شپرد” یا “گریت دین” را به عنوان نام های مناسب نژادهای شجره ملاقات می کنیم ، در حالی که نژاد مخلوط مشترک از پناهگاه حیوانات بیشتر “سگ چوپان آلمانی” است. این واضح است که “به طور معمول آلمانی” است.

نام های مناسب همچنین تلویزیون های دوم آلمان (ZDF) ، دویچه باه یا جنگ فرانسه و آلمان (71/1870) است ، به استثنای بانک ایالت های آلمان و انجمن زبان آلمانی.

ضمناً ، “آلمانی” نه تنها می تواند “بزرگ” بلکه “بزرگ” نیز باشد. صفت و فعل یا فاعل و فعل گروه های کلمه ای در صورتی نوشته می شوند که صفت نه می تواند در ارتباط افزایش یابد و نه گسترش یابد – برای مثال با (کلمه) “حرف بزرگ”. باید کلمه ای را با حرف بزرگ یا بزرگ شروع کنیم. هیچ چیز بین آنها نیست. نوشتن نیم حرف بزرگ فایده ای نداشت.

معلم مجبور بود یک کلمه را روی تخته سیاه “بزرگ” بنویسد (قبلا چیزی شبیه به این وجود داشت) (با حروف بزرگ) ، اما همچنین “آنقدر بزرگ بنویس” (با حروف بزرگ) که Ushi می توانست آن را روی نیمکت آخر بخواند . اگر Uschi این کار را انجام ندهد ، معلم کلمه “حتی بزرگتر” را می نویسد. صفت در اینجا گسترش یافته یا مبالغه شده است. بنابراین ، در این حالت مکمل ها جداگانه نوشته می شوند.

[email protected]